Książka Betty Edwards zainteresowała mnie dość dawno temu. To jedna z tych książek, których nie można nie znać. Betty Edwards była pionierką w zakresie twórczego myślenia i wykorzystywania rysunku do rozwiązywania problemów. Teraz przypomniałam sobie o jej książce, kiedy przeglądałam w księgarni nowości i zobaczyłam, że oprócz swojej klasycznej pozycji, przetłumaczonej na polski, wydała również różnego rodzaju zeszyty ćwiczeniowe. Znowu więc nie o arteterapii, ale trudno nie odnieść się do tej pozycji.
Betty Edwards jest nauczycielką plastyki. Przez wiele lat przyglądała się, jak jej uczniowie uczyli się rysować i jak ten proces przebiegał. Zafascynowana wczesnymi pracami słynnego Rogera Sperry’ego nad funkcjami półkul mózgowych zaczęła się zastanawiać jak jego odkrycia przekładają się na proces rysowania. Sperry odkrył, że obie półkule odpowiedzialne są za dwa odmienne sposoby myślenia. Jeden werbalny, analityczny, sekwencyny oraz drugi wizualny, perceptywny i symultaniczny. Edwards stwierdziła, że własnie w ten drugi jest charakterystyczny dla rysowania. Zaczęła prowadzić swoje własne badania i zbierać kolejne doświadczenia. Z czasem zaczeła zauważać, że jej zajęcia prowadzą nie tylko do rozwinięcia zdolności realistycznego rysowania, ale umożliwiają grupie, z którą pracuje rozwiązywanie problemów. W ten sposób stworzyła trening twórczych zdolności mózgu przez rysunek.
Od lat 70 kiedy zaczynała rozwojać swoją koncepcję Edwards opracowała szereg procedur, przez które prowadzi uczestników swoich treningów. Wychodząc z założenia, że rysowanie jest umiejętnością globalną, całościową, na którą składa się niewielki zestaw komponentów na swoich zajęciach koncentruje się najpierw na opanowaniu 5 umiejętności elementarnych. I nie są to umiejetności rysunkowe, a percepcyjne:
1. Postrzeganie krawędzi.
2. Postrzeganie przestrzeni.
3. Postrzeganie relacji (proporcji).
4. Postrzeganie światła i cienia.
5. Postrzeganie całości, gestalt.
Według Edwards tak jak w wypadku innych umiejetności globalnych, prowadzenia samochodu czy czytania, z czasem umiejętności elementarne integrują się i przechodzą w automatyczną aktywność. Jednak największy wkład Edwards w rozumienie, czym jest rysunek polegał na stwierdzeniu, że rysowanie charakterystyczne jest dla prawopółkulowego myślenia, a nauka rysowania polega na uzyskaniu dostępu do niedominującego wizualnego i percepcyjnego trybu prawopółkulowego. Według niej najlepszą metodą jest przydzielenie mózgowi zadania, które zostanie odzucone przez dominujący werbalny i analityczny tryb lewopółkulowy.
Książka składa się z szeregu ćwiczeń, które pomagają w dotarciu do prawopółkulowego myślenia, opanowaniu elementarnych zdolności rysowania oraz przelożenia ich na twórcze rozwiązywanie problemów. Fascynujaca pozycja.Dostępna w księgarniach.
świetna książka, też polecam!
fajna ksionżka i warta polecenia